Buzz010 brengt op een mooie woensdagochtend groep 6 van KBS de Horizon naar Theater Zuidplein voor een voorstelling binnen hun Cultuurtraject. Het is een bijzonder uitje want het is al een tijd geleden dat de klassen eropuit mochten. Ook de juf is blij: “Echt zo leuk, we werden ook nog eens vlak voor de deur afgezet met de bus. Ideaal!” En ze hebben ook nog eens een primeur te pakken, want ISH Dance Collective laat voor het eerst hun voorstelling ‘BroersZussen’ zien in een theater. De performers hebben er maanden op moeten wachten maar nu is het dan zover.

In rijtjes van twee staan ze onrustig te kletsen en te springen. De juf maant ze tot stilte: “Als jullie zo enthousiast zijn luisteren jullie nooit zo goed. Maar we gaan nu het theater in!” Langzaam komt de klas tot bedaren en ze lopen door de grote glazen deuren naar binnen. In de foyer kijken ze hun ogen uit. Vooral de bar trekt veel aandacht. Eén van de jongens is al een stukje van de groep vandaan gelopen en lijkt bereid om erover heen te klimmen voor een drankje. Eén van de meisjes roept vrolijk: “Ik wil wel wat eten.”
De rest van de klas kijkt naar alle trappen die naar de zalen leiden. “Vorige keer gingen we daar naar boven. Nu gaan we hier.” Ze lopen de kleine zaal in, de lichten dimmen. “Ssst” roepen de leerlingen naar elkaar. Vol verwachting kijken ze naar het podium waar drie hoofden te zien zijn binnen een metalen omlijsting. De voorstelling begint. Performers Dionne, Xander en Thomas verbeelden met dans hoe broers en zussen met elkaar spelen, vechten, elkaar helpen en dwarszitten. Dat doen ze met een combinatie van breakdance, popping, hiphop en indrukwekkende moves. “Ohhh” roepen de leerlingen verrukt na een salto van één van de dansers. Ze stoten elkaar aan en wijzen richting het podium. “Zag je die?” De leerlingen zijn diep onder de indruk van de dans. Wiebelend op hun stoel imiteren ze voor zover dat gaat de bewegingen met hun armen.
Een intense dansscene verbeeld de herkenbare situatie waarin het stoeien tussen de twee broers verandert naar een iets te ruig gevecht. De oudste broer duwt de jongste iets te hard en hij komt met een smak op de grond. Alle leerlingen ademen tegelijkertijd verschrikt in en het is even muisstil in de zaal. “Hij lokte het zelf uit, hij moet niet zo stoer doen.” zegt de oudste broer tegen hun zusje die de boel probeert te sussen. De leerlingen kijken verontwaardigd toe. “Hij is echt stom.” zegt een van de leerlingen tegen zijn vriendje.
Een tijdje later gaan de lichten weer aan en is de show afgelopen. Lachend en kletsend verlaten de leerlingen de zaal. In de foyer kunnen ze het niet laten wat stukjes uit de voorstelling na te doen. Eén van de jongens probeert liggend op de grond rondjes te spinnen zoals ze de dansers een zojuist zagen doen. Op de vraag welk onderdeel ze het leukste vonden reageert één van de leerlingen direct en zonder aarzeling: “De salto’s waren het leukst!”